Over octopussen en consuminderen

Allereerst iets over mijn voornemen voor 2019; ik geloof niet dat ik daar al over blogde?
Ik baal soms van de hoeveelheden kleding die ik koop (want: alles is leuk, en ligt dan binnen enkele muisklikken in mijn digitale mandje). Enerzijds kost het een hoop geld, en niet alles wordt vaak gedragen, aan de andere kant is de kledingindustrie een vervuilende industrie, en zijn de omstandigheden waaronder met name grote ketens produceren mens- en milieuonvriendelijk.
Daarom nam ik me begin dit jaar voor een steentje bij te dragen, door minimaal 50% van de nieuwe kledingstukken zelf te naaien. Daarnaast streef ik maximaal 10% van de kleding bij ketens als Zara, H&M en Mango te kopen, de rest van duurzame merken.
Nu bijna 4 maanden verder merk ik dat dit aardig lukt. Ik denk meer na over aankopen, kruip sneller achter mijn naaimachine, en koop echt nog maar weinig bij de ketens (afmelden voor nieuwsbrieven helpt!)
Heel blij wordt ik dan ook van fijne stofjes! Op dat gebied consuminder ik dan misschien niet echt, ook daar kies ik meestal voor kwaliteit. Editex vroeg mij of ik zin had om uit de nieuwe collectie van Eva Mouton een print te kiezen om mee te naaien. Er komen binnenkort een aantal nieuwe prints uit, die perfect passen bij de eerdere collecties. Ik koos voor de octopussen, vanwege de kleuren en het feit dat deze print ook nog prima kan voor iets grotere kinderen.

Ik vroeg 1,2 meter en bijpassende boordstof, en ik naaide daar een Emma sweater uit voor Feline en een Siem short voor Liv. Die laatste naaide ik in een 152, en die viel redelijk ruim, met name in de hoogte. Vandaar dat ik achteraf de tailleband loshaalde, een aantal cm' s van de bovenkant afhaalde, en de tailleband weer terug naaide. Misschien vind je het broekje op de foto's wat raar zitten, en dat kan kloppen: Liv draagt het per ongeluk verkeerd om. Iets met veel items niet voorzien van labels vanwege gevoelige dames.

Het mintgroene shirtje is overigens ook een DIY: en wel een met behulp van de zeefdrukset van Bobbin hood. Ongeveer de meest ontspannen nieuwe hobby: heerlijk om een print te maken, en die met een zelfgemengde kleur op je stof te drukken. Ik maakte al meer prints, en naaide veel meer items dan mijn blog halen. Je vindt de meeste op mijn IG account, maar hopelijk gaat er ook meer geblogd worden!

Short: Siem short in stof van Eva Mouton voor Editex
T-shirt mint: Billie van zonen09 in OEKO-TEX tricot pale green van Herbert Textil
Trui: Emma trui

Clara Culotte... or not?

Na de prachtige Teddy sweater/ dress, volgt nu weer een pareltje van WISJ designs: de Clara Culotte.

Instant fan van dit simpele doch verfijnde patroon voor meisjes (en misschien wel slanke mama' s).

Ik koos voor een prachtige okergele linnen stof, die ik bestelde bij het in Litouwen gevestigde Wonderlinen. De Clara naai je snel in elkaar, want er komen geen knoopsgaten of ritsen aan te pas. Op basis van de heupomtrek kies je de maat, en indien gewenst pas je de lengte en de taille-elastiek wat aan.

Hoewel ik fan ben van culottes, ben ik vooral fan van culottes voor schattige peuterbeentjes.

Hoewel de Clara officieel dus een 7/8 lengte heeft, verlengde ik de mijne met een cm of 10 om de door mij gewenste lengte te krijgen.

Geen echte culotte meer dus, maar wel een heerlijke broek, die goed te combineren is met van alles en nog wat. En waar ik dacht dat grote zus helemaal niet enthousiast zou zijn, plaatste zij alvast een bestelling voor precies dezelfde Clara.

Het Clara patroon  zit nog in de laatste fase, maar zal deze maand uitkomen. Hou de website van Sofie dus in de gaten!

Patroon: Clara Culotte

Stof: Linen Mustard van Wonderlinen

Shirt blauw: MarMar CPH

Top bruin: Bobo choses

Disco popcorn

Ik hou van uitpakken met verjaardagen. Zo ook met traktaties. Vaak kost me dat evenredig veel tijd. Deze keer was het anders. Het moest gewoon lekker zijn, het oog wilde ook meegenieten, maar het mocht wat minder tijd kosten.

En dat lukte. Op een uur of wat waren deze traktaties klaar.

We maakten 'Disco popcorn'. En nee, we poften die niet eens zelf (ik was bang dat van die zelfgepopte popcorn het geen twee dagen zou uithouden, en zou veranderen in een taaie massa). We kochten dus zakken popcorn. Hierover verkruimelden we die mierzoete zwarte koekjes met een laagje creme tussen (Oreo, of Oreeeoo. Whatever), en als finishing touch gooiden we er nog wat mini marshmellow' s doorheen. Discopopcorn it is.

De discopopcorn werd gepresenteerd in plastic bakjes (oei, plastic gebruiken is het nieuwe roken of zo. En terecht hoor. Gelukkig bleken deze bakjes niet helemaal Sodom en Gomorrah, ze bestaan namelijk voor 80% uit gerecycled plastic. Oef!), die ik kocht bij Leukelintjes.nl. Je vindt daar allerlei moois om traktaties, kaarten en kadootjes te versieren. Zo maak je er net wat meer een feestje van.

De stickers zijn afgeleid van de uitnodiging die mijn lief maakte, en liet ik printen bij printenbind.nl

De meester en juf kregen een heerlijke reep chocolade: toevallig een reep met popcorn :)

selfish sewing: de Marit herfstjas

Ik onderneem ze heus wel eens: selfish sewing projecten. Alleen halen ze meestal het vastleggen op foto niet. Of het moet al gaan om een blogpost die humoristisch bedoeld is. Projecten voor mezelf zijn nu eenmaal veel minder vaak succesvol dan naaiprojecten voor de dochters.

Ik ondernam dus nog eens een poging. Na een velours bomberjack  (die wordt ook echt gedragen :)) nu een herfstmantel. Om die dagen tussen het spijkerjackje en de dikke winterjas te overbruggen.

Ik koos voor de Marit mantel uit de laatste La Maison Victor.  Een licht oversized model, zonder voering, en met stoere zakken die over de hele breedte van het voorpand lijken te lopen.

De stof vond ik bij Fabrik Unik, en is een gekookte wol in terracotta.  De voering in de zakken zie je nauwelijks, maar ik werkte met een restje Leopard tricot. 

Ik naaide maat 40, naar de maattabel uit de LMV. Uiteindelijk vind ik de jas met name bij de schouders wel wat ruim vallen, maar voor mijn heupen is de 40 toch wel prettig. Zeker als ik er eens een dikkere trui onder draag in plaats van, zoals op deze foto's, een shirt met korte mouwen. 

de jas zat echt op een paar uur in elkaar, gerekend buiten het handwerk dat je nog aan deze jas hebt: omdat de jas niet gevoerd is zoom je de jas en mouwen met de hand om. Ik overwon tot slot een lichte knoopsgaten-angst, en voila de jas is klaar!

En sorry voor de foto spam alvast, enkele detailfoto' s en veel sfeerfoto's. Tja als je dan eens een project voor jezelf naait, en het belandt niet op de stapel der miskleunen....

 Kijk, toch een piepje Leopard! 

Patroon: Marit coat uit LMV

Stof: gekookte wol in terracotta van Fabrik Unik